Gökşen, GüldenBakachan, ÇağlaEkiz, Hacı İbrahim2025-03-172025-03-1720232636-78742630-6034https://doi.org/10.36846/CJAFS.2023.107https://search.trdizin.gov.tr/tr/yayin/detay/1222830https://hdl.handle.net/20.500.13099/897Bu çalışmada zeytin yaprağında bulunan ve zeytin yaprağının yüksek fenolik içeriği sayesinde antioksidan, antifungal, antimikrobiyal, antidiyabetik özellikler kazandıran bileşiklerin ekstrakte edilmesi sonucu elde edilen özütlerin dış etkenlerden korunması ve stabilitesinin sağlanması amacıyla elektroeğirme yöntemi kullanılarak kapsüle edilmiştir. Enkapsülasyon işlemi için biyobozunur bir polimer olan polivinil alkol (PVA) kullanılarak zeytin yaprağı ekstraktı içeren nanolifler üretilmiştir. Elde edilen nanoliflerin taramalı elektron mikroskobu (SEM) ile morfolojik yapıları incelenerek voltaj, toplayıcı plaka ile şırınga ucundaki mesafe ve akış hızının etkileri gözlemlenmiştir. Daha önce yapılan çalışmaların incelenmesi ve boncuksuz, sürekli üretimin sağlanabildiği değer aralıkları belirlenerek üretime başlanmıştır. Voltaj aralığı 17.5 kV ile 19.5 kV, uzaklık 10 cm ile 14 cm, akış hızı 0.4 ml/sa ile 0.6 ml/sa aralığında belirlenerek üretim yapılmıştır. Sonuçlara göre boncuksuz, homojen dağılımlı düzgün bir nanolif yapısının eldesi için uygun değerler akış hızı 0.50 ml/saat, voltaj 18.75 kV ve uzaklık 12 cm olarak belirlenmiştir. Optimum koşullarda üretilen nanolifin enkapsülasyon verimi ve yükleme kapasitesi sırasıyla 78.53% ve 7.86% bulunmuştur. Ayrıca Fourier Dönüşümlü Kızılötesi Spektroskopisi (FTIR) analizyle zeytin yaprağı ekstraktının enkapsüle edildiği moleküler arası etkileşim ile de belirlenmiştir.trinfo:eu-repo/semantics/openAccessEnkapsülasyonnanolifzeytin yaprağıElektroeğirme yöntemimorfolojik özellikleriArticle10.36846/CJAFS.2023.1073821511611222830