Yazar "Oğuzhan, Gülpembe" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 4 / 4
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Antidepressant use in Turkey by provinces: panel data analysis(Oxford University Press, 2022) Oğuzhan, Gülpembe; Eren, Miraç; Koçkaya, Güvenç; Baskı, Keziban Adam; Şaylan, İsmail Mete; Kurnaz, Mustafa; Ökçün, SelinObjectives The objective of this analysis is to show differences in antidepressant use by year and by provinces of Turkey and to understand possible factors that cause these differences. Methods The drug data were obtained from the IMS Health Turkey Medical Index, and the per capita usage was calculated by proportioning with the population. Provinces with combined data were excluded from the study. Sixty provinces with complete data obtained from the IMS Health and Turkish Statistical Institute (TUIK) were included in the analysis. Physician visits per capita annual data were extracted from the Ministry of Health statistics. Population and per capita gross domestic product data of provinces were obtained from TUIK. A panel data regression model was established in the study. Key findings The model explained 99.25% of the variation in antidepressant consumption unit per person, which is a dependent variable. In our study, it was observed that there was no statistically significant effect of age and income in antidepressant usage. However, per capita physician consultation and the total population have a significant effect on per capita antidepressant use. Therefore, when the other variables are kept constant and the total population increases by 1%, the coefficient of antidepressant use per capita increases by 0.62%. Conclusions According to our analysis, in the majority of the provinces, antidepressant use exceeded the expected level. If the population density of Turkey increases, the ratio of antidepressant usage in the total consumption of drugs may grow. It is necessary to investigate whether there is overuse and to determine underlying causes and preventive measures. © The Author(s) 2022. Published by Oxford University Press on behalf of the Royal Pharmaceutical Society. All rights reserved.Öğe HASTANELERDE MANEVİ DESTEK HİZMETLERİ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA(Zekai ÖZTÜRK, 2021) Oğuzhan, Gülpembe; Aydın, Gizem Zevde; Yılmaz, OnurModern anlamda manevi destek ve danışmanlık hizmetleri Türkiye’de 2015 yılında sunulmaya başlamıştır. Manevi desteğin, hem desteği veren hem de desteği alan açısından pozitif dönüşleri olduğu ifade edilmektedir. Çalışma, 21.10.2019-21.01.2020 tarihleri arasında Karadeniz bölgesinin bir ilinde gerçekleştirilmiştir. Çalışma ile, hemşirelerin manevi destek algılarının ölçülmesi ve il manevi destek birimi sorumlusu ile hastane yöneticilerinin görüşlerinin ortaya konulması amaçlanmıştır. Hemşirelerin manevi destek algıları nicel yöntemler kullanılarak ölçülmüş; il manevi destek hizmet birimi sorumlusu ve hastane yöneticilerinin görüşlerini belirleme amacıyla ise, nitel değerlendirme yöntemlerinden faydalanılmıştır. Nicel yöntemler sonucu elde edilen bulgulara bakıldığında, katılımcıların %83,8’i (n=218) kadın, %16,2’si (n=42) erkektir. %51,5’i (n=134) 18-38 yaş aralığında, %48,5’i (n=126) 39-60 yaş aralığındadır. %23,1’i (n=60) bekar, %76,9’u (n=200) evlidir. Katılımcıların manevi destek algıları; cinsiyet, yaş, eğitim durumu, medeni durum, çalışma durumu ve meslekte geçirdikleri süre değişkenleri açısından anlamlı farklılık göstermemektedir. Nitel araştırma 5 katılımcı ile gerçekleştirilmiştir. Değerlendirmeler sonucunda manevi destek tanımı, sağlık çalışanlarının manevi destek bilgisi ve tutumu, hasta ve yakınlarının manevi destek bilgisi ve tutumu, manevi desteğin hastaya ve tedaviye etkisi ve manevi destek ile ilgili görüşler olmak üzere beş ana tema belirlenmiştir. Araştırma bulguları doğrultusunda manevi desteğin kapsamı ve manevi destek uygulamaları hakkında toplumun ve sağlık çalışanlarının bilgilendirilmesi önerilebilir. Yeterli düzeyde bilgilendirme ve tanıtım çalışması ile uygulama daha görünür hale getirilebilir.Öğe Önceliklendirme: Arnavutluk Onkoloji Hastanesi Çalışanlarının Gözlem, Görüş ve Deneyimlerinin İncelenmesi(Tekirdağ Namık Kemal Üniversitesi, 2021) Xhaxhaj, Megi; Oğuzhan, GülpembeSağlık personelinin zaman ve diğer kaynaklar yetersiz olduğunda sağlık bakımı ihtiyacı olan hastalar arasında öncelik yapmaları gerekebilmektedir. Bu çalışmada önceliklendirme ile ilgili olarak, süreçte rol alanların gözlem, görüş ve deneyimlerini incelemek amaçlanmıştır. Araştırmanın evrenini Arnavutluk’ta onkoloji merkezinde çalışan hekim ve hemşireler oluşturmaktadır. Çalışma grubunun seçiminde katılımcıların bazı kriterleri karşılamasına dayanan kriter temelli örnekleme yöntemi kullanılmıştır. Araştırmaya toplam 70 sağlık personeli (hekim ve hemşire olmak üzere) katılmıştır. Yarı yapılandırılmış soru formu kullanılarak derinlemesine görüşmeler yapılmıştır. Elde edilen veriler içerik analizi için kodlama yaparak ayrıştırılmıştır. Hekimlerin %29,6’sı ve hemşirelerin de %27,9’u “Mevcut Olan İlaçların Dağıtımında” önceliklendirme yaptıklarını belirtmişlerdir. Önceliklendirme kararı verirken kullanılması gereken kriterleri önem sırasına dizmeleri istendiğinde, hekimlerin %37’si, hemşirelerin %48,8’i hastalığın şiddetini ilk sıraya koymuşlardır. Arnavutluk’ta birçok ülkede olduğu gibi otorite tarafından belirlenmiş önceliklendirme kriterleri bulunmamaktadır. Hekim ve hemşireler kendi kriterlerini oluşturmakta ve bunu yaparken de en çok hastalığın şiddetini göz önünde bulundurmaktadırlar.Öğe Zihinsel İş Yükü ile Tükenmişlik Arasındaki İlişki: Sağlık Çalışanları Örneği(2023) Karaca, Beşir Rıdvan; Oğuzhan, GülpembeAmaç: Sağlık çalışanlarının zihinsel iş yükü düzeylerini tespit etmek ve tükenmişlik düzeyleri ile olan ilişkisini incelemektir. Gereç ve Yöntem: Araştırmanın evreni olarak Samsun ilinde bir dal hastanesinde görev yapmakta olan 124 sağlık çalışanı alınmış ve 101 sağlık personeline anket uygulanmıştır. Anket olarak zihinsel iş yükü düzeyini belirlemek amacıyla Ulusal Havacılık ve Uzay Kurumu İş Yükü İndeksi (National Aeronautics and Space Administration Task Load Index-NASA-TLX), tükenmişlik düzeyini belirlemek için ise Maslach Tükenmişlik Envanteri kullanılmıştır. Bulgular: Duygusal tükenmenin hekimlerde 3.25, fizyoterapistlerde ise 3.11 ile “yüksek” eşik değeri olan 3 ortalamanın üstünde olduğu ortaya çıkmıştır. Zihinsel iş yükü ortalaması ise; hekimlerde 76.25, fizyoterapistlerde 76.93, hemşirelerde 70.67 ve diğer sağlık personelinde 64.73 olarak hesaplanmıştır. Zihinsel iş yükü ile duygusal tükenme arasında pozitif yönlü zayıf düzey anlamlı bir ilişki bulunmuştur (r=0.272, p=0.006). Ancak zihinsel iş yükünün duyarsızlaşma ve kişisel başarı düzeyi ile arasında anlamlı bir ilişki bulunamamıştır. Sonuç: Sağlık çalışanlarının zihinsel iş yükü düzeyinde meydana gelen artış duygusal tükenme düzeyini de artırmaktadır. Ayrıca zihinsel iş yükü düzeyi ve tükenmişlik düzeyi sağlık çalışanlarının mesleklerine göre farklılıklar gösterebilmektedir.
